Czasami Biblia może być wykorzystana w sposób, który pozwoli lepiej wyjaśnić narcyzm. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym, co Biblia może powiedzieć o zachowaniach narcystycznych.
Ludzie będą miłośnikami samych siebie.
Narcyzm jest poruszany w Biblii w drugim liście pasterskim Pawła do Tymoteusza (2 Tm 3:1-7) jesienią 67 r. n.e. Paweł wydaje się być zaniepokojony charakterem i zachowaniem przywódców w kościele, więc ostrzega Tymoteusza, aby uważał na tych, którzy działają z „postawy miłości własnej”.
Mówi: „Wiedzcie jednak, że w ostatnich dniach nadejdą niebezpieczne czasy. Ludzie bowiem będą miłującymi samych siebie, kochającymi pieniądze, chełpliwymi, pysznymi, bluźniercami, nieposłusznymi rodzicom, niewdzięcznymi, bezbożnymi, niemiłującymi, nieprzebaczającymi, oszczercami, nie panującymi nad sobą, brutalnymi, gardzącymi dobrem, zdrajcami, zuchwałymi, wyniosłymi, miłującymi raczej rozkosz niż Boga, mającymi pozory pobożności, lecz zapierającymi się jej mocy. I od takich ludzi się odwróćcie”. Paweł wymienia tu wiele cech kojarzonych (w psychologii) z osobowością narcystyczną, z którą wszyscy stajemy się tak znani.
Nauka o psychologii i narcyzmie jako studium naukowe jest stosunkowo młoda, w rzeczywistości liczy sobie ledwie ponad sto lat. Jednakże termin „Narcyzm” nie ogranicza się tylko do psychologii, jest on również postrzegany przez pryzmat innych dyscyplin, takich jak socjologia (tj. Narcystyczna Kultura); nauki polityczne (tj. Obywatelstwo i Narcyzm Moralny); kryminologia (tj. Narcyzm i Zagrożony Egoizm); antropologia teologiczna (tj. Teizm i Narcyzm); teologia (tj. Hedonizm i Narcyzm).
W psychologii termin „Narcyzm” został po raz pierwszy wprowadzony przez Alfreda Bineta (seksuologa) w 1887 r., jednak jego dzisiejsze użycie wyrosło bardziej z pojęć z prac Freuda z 1914 r. Ludzkość była zainteresowana wszystkimi aspektami procesów umysłowych i zachowań przez wiele tysiącleci, już dwa tysiące lat temu starożytni Grecy badali znaczenie umysłu poprzez mit o Narcyzie.
Kontrastowanie Biblii z psychologią:
Poświęćmy kilka chwil na kontrast i porównanie tego, co św. Paweł mówi do Tymoteusza dwa tysiące lat temu z dzisiejszym psychologicznym rozumieniem tego, czym jest narcyzm:-.
Paweł mówi: „Ludzie bowiem będą miłośnikami samych siebie”.
Psychologia mówi: Narcystyczna forma miłości do siebie nie jest zdrową formą, ponieważ są oni naprawdę pełni nienawiści do siebie i samouwielbienia, którego muszą się wyzbyć. Nie mogąc pokochać swojego Prawdziwego Ja, zakochują się w odbiciu siebie (Fałszywe Ja).
To właśnie poprzez ten obraz narcyz jest w stanie wygenerować tak bardzo potrzebne Narcystyczne Zaopatrzenie, którego pragnie dla swojego przetrwania. Kiedy mówię o „Narcystycznym zaopatrzeniu” odnoszę się do tego, co karmi apetyty narcystycznej obrony, niezależnie od tego czy ta waluta jest pierwotnym czy wtórnym zaopatrzeniem.
Św. Paweł mówi: „Miłośnicy pieniędzy”
Psychologia mówi: Narcyz potrzebuje pieniędzy, aby utrzymać fałszywy obraz i utrzymać ich na piedestale, na którym stawiają siebie. Pieniądze to enabler, który pozwala im otaczać się symbolami bogactwa; krzykliwy samochód, duży dom, ubrania, itp.
Bogactwo dla narcyza przedstawia zarówno psychologiczną jak i finansową siłę, stawiając ich na piedestale „wielkości”, gdzie mogą być czczeni przez wszystkich, w tym siebie. Są uzależnieni od adoracji i uwagi, pieniądze to dla nich kupują. Ponieważ narcyz dorastał czując się pozbawiony miłości, zawsze szuka substytutów miłości, a pieniądze reprezentują tę miłość, której stale szukają. Pieniądze, i ich stosunek do nich, wpływa na wszystkie relacje narcyza. Na przykład, jest to użyteczny towar do cajoling i uwodzenia ludzi jako źródło przyszłej narcystycznej podaży.
Narcyz wykorzystuje swoje otwarte pokazywanie pieniędzy w celu uzyskania aprobaty społecznej, to często dodaje do ich poczucia uprawnienia. To poczucie uprawnienia często prowadzi ich do poczucia, że są również uprawnieni do pieniędzy innych ludzi, użyją wszelkich środków do wydobycia pieniędzy od innych. Ich wielkie fantazje prowadzą do przekonania, że mają więcej pieniędzy niż w rzeczywistości, a to często prowadzi do lekkomyślnego wydawania.
Pieniądze są również przydatne, gdy ich kruche ego przyjmuje cios, kiedy to się dzieje, są prawdopodobne, że pójdą na kompulsywne zakupy, aby się pocieszyć i uspokoić. Nadmiernie rozciągnięte i zadłużone, zawsze szukają sposobów na zarobienie większej ilości pieniędzy, więc będą zaczepiać ludzi, a nawet popełniać przestępstwa finansowe, aby je zdobyć.